Η Ζανζιβάρη είναι ένα αρχιπέλαγος στις ακτές της Τανζανίας με γοητευτική ομορφιά και ταραχώδη αποικιακή ιστορία.
Για αιώνες το νησί ήταν σταυροδρόμι πολιτισμών, μια σύνθεση αραβικών, αφρικανικών και ινδικών επιρροών, ορατή κυρίως στην αρχιτεκτονική και στις συνήθειες των ανθρώπων. Το νησί άνθισε με το εμπόριο μπαχαρικών αλλά το στιγμάτισε η σκοτεινή περίοδος αιχμαλωσίας και το δουλεμπόριο.
Η πέτρινη πόλη της Ζανζιβάρης
Η πέτρινη πόλη είναι η πρωτεύουσα του νησιού της Ζανζιβάρης, ένας λαβύρινθος από δρομάκια που μοιάζουν να οδηγούν παντού και πουθενά. Τα στενά είναι τόσο δαιδαλώδη που μπορείς να τα διασχίσεις μια ζεστή καλοκαιρινή μέρα χωρίς να βγεις καθόλου στον ήλιο. Νωρίς το πρωί, όταν όλα είναι κλειστά η ζωή μοιάζει ίδια, σχεδόν απαράλλαχτη, όπως εκατοντάδες χρόνια πριν.
Τι να δεις στην πέτρινη πόλη
Η Πέτρινη πόλη παρά τα χρόνια παραμέλησης, άρχισε σταδιακά να αλλάζει, γέμισε μεγάλα εντυπωσιακά ξενοδοχεία και εστιατόρια και αντανακλά ξεκάθαρα την αντιφατική σύγκρουση δύο κόσμων. Από τη μια πλευρά οι σκουριασμένες τσίγκινες οροφές και από την άλλη, τα πολυώροφα σπίτια με τις σοφίτες και τις βεράντες τσαγιού. Μιναρέδες τζαμιών, καθεδρικοί, βουδιστικοί και ινδουιστικοί ναοί συνυπάρχουν αρμονικά στον ορίζοντα. Αγορές μπαχαρικών προφανώς σε περιμένουν σε κάθε στροφή.
Αλλά πάνω από όλα είναι η χαρακτηριστική φωνή του μουεζίνη που καλεί για προσευχή. Η φωνή σε συνοδεύει μέχρι το λιμάνι, εκεί θα σε χτυπήσει η αλμύρα της θάλασσας. Κάθισε και παρατήρησε πόσο διαφορετικά είναι όλα. Οι φοίνικες που γέρνουν στον αέρα, οι πλατείες, τα σιντριβάνια και τα παγκάκια που αγναντεύουν τη θάλασσα.
Οι ξύλινες πόρτες της Ζανζιβάρης
Στην πρωτεύουσα, την παράσταση κλέβουν οι μεγάλες ξύλινες πόρτες. Εκατοντάδες ιστορικές πόρτες, κάποιες από τον 18ο αιώνα. Τα δεξιοτεχνικά τους σκαλίσματα είναι κυρίως δύο τύπων, αραβικά και ινδικά. Με στίχους σκαλισμένους από το κοράνι αλλά και με λωτούς, ινδικά μοτίβα δύναμης και μεγάλα ορειχάλκινα καρφιά. Τα μοναδικά σχέδια είναι επίδειξη δύναμης αλλά και προφύλαξης των ιδιοκτητών.
Ηλιοβασίλεμα στο παλιό λιμάνι
Στο παλιό λιμάνι της πέτρινης πόλης η κίνηση είναι έντονη όταν δύει ο ήλιος. Περπάτησε κατά μήκος του μεγάλου παραλιακού δρόμου. Πορτοκαλί και κόκκινα χρώματα βάφουν τα κτίρια και τον ουρανό και η πόλη ζωντανεύει. Φώτα, καπνοί από υπαίθριες ψησταριές, αναμονή για την καλύτερη βουτιά από την προκυμαία, φωνές και μάτια που χαμογελούν. Τα μεγάλα ξύλινα Dhow με τα απλά λευκά πανιά επιστρέφουν με τους τουρίστες. Το ηλιοβασίλεμα σε μια παλιά ξύλινη βάρκα και ο χυμός μιας καρύδας είναι το καλύτερο κλείσιμο της μέρας.
Τι άλλο να δεις στη Ζανζιβάρη
Η Ζανζιβάρη είναι ένα νησί πλούσιο σε εικόνες και εντυπώσεις αλλά πάνω από όλα δεν είναι προορισμός για όλους. Βγαίνοντας από τα all-inclusive resorts πάντα θα ανακαλύπτεις τις διαστάσεις της πραγματικής ζωής. Οδηγώντας, οι εικόνες είναι σκληρές αλλά και υπέροχες μαζί.
Παιδιά με αυτοσχέδια παιχνίδια, μπουγάδες με χρωματιστά ρούχα, φυτείες αβοκάντο και mango, αλλά κυρίως πάγκοι, που πωλούν σχεδόν τα πάντα. Μεγάλα χαρακτηριστικά λεωφορεία dala dala μεταφέρουν ανθρώπους και αγαθά κυρίως για μεγάλες, περιπετειώδεις διαδρομές.
Διάβασε ακόμα: Πού να μείνεις στη Ζανζιβάρη
Τα χωριά Jambiani είναι ο δικός μου παράδεισος
Τα χωριά στην περιοχή Jambiani είναι τελικά ο δικός μου κρυμμένος παράδεισος. Μια έκταση μήκους 6 χιλιόμετρων νοτιανατολικά του νησιού. Εδώ τα πάντα κυλούν ήσυχα και απλά. Τα παιδιά παίζουν ποδόσφαιρο μέχρι τη δύση και οι βάρκες μοιάζουν μόνες σε άδειες ξέρες. Κάθε πρωί περιμένω τη θάλασσα να γυρίσει ή απολαμβάνω τις βόλτες στον ορατό- λόγω της παλίρροιας – βυθό. Τα καβούρια που τρέχουν, τα ροζ πουλιά και τις γυναίκες που μαζεύουν καθημερινά φύκια. Οι αισθήσεις λειτουργούν πιο έντονα εδώ, ο αέρας είναι απαλός και η μέρα κυλάει με βόλτες και εξερεύνηση. Οι Μασάι πωλούν ξυλόγλυπτα αντικείμενα και κοσμήματα, τα περισσότερα τα φτιάχνουν οι ίδιοι, είναι φιλικοί και συνήθως δουλεύουν σαν φύλακες στα ξενοδοχεία.
tip/ μολονότι έφτασα στο νησί Νοέμβριο που δεν συνιστάται, ο καιρός ήταν εξαιρετικός χωρίς βροχοπτώσεις. Μέση θερμοκρασία 25 βαθμοί. Έμεινα στο ξενοδοχείο Pongwe Beach Hotel και το προτείνω ανεπιφύλακτα. Νοίκιασα αυτοκίνητο οδηγώντας αριστερά, η ανεξαρτησία είναι πάντα προσόν. Η κίνηση στους δρόμους κοντά στην πρωτεύουσα είναι χαώδης. Γενικά απόφυγε να οδηγείς τη νύχτα. Επισκέψου οπωσδήποτε μια φάρμα μπαχαρικών και εξωτικών φρούτων και το δάσος Jozani με τις μαϊμούδες. Pole pole είναι η αγαπημένη μου φράση στα Σουαχίλι, σημαίνει σιγά σιγά, με το ρυθμό σου. Ο χρόνος έχει μια άλλη διάσταση στο νησί, ατονεί τόσο που σχεδόν δεν υπάρχει. Εκτός ξενοδοχείων πληρώνεις με μετρητά, το δολάριο είναι ο βασιλιάς. Να αγοράσεις επίσης μια κάρτα sim για τηλέφωνο και internet από το αεροδρόμιο.